Het einde van mijn blog komt in zicht en Ramir pascal von Bannisseth heeft speciaal hiervoor de nieuwe tv serie Gotham gereviewd. En ook meteen de langste post van mijn blog gemaakt.
Gotham, de nieuwe serie van Fox, is kort samengevat een
reimagination van het origineverhaal van de welbekende Dark Knight, Batman.
Maar is deze serie de Batman
serie die we verdienen, of een die we niet nodig hebben?
Laten we gewoon aannemen dat als je dit leest, je bekend bent met de Batman
mythos - in ieder geval genoeg om de basis te weten.
De serie begint met de
welbekende scene waarin de ouders van de dan 10-jarige jongen die ooit Batman
zal worden voor zijn ogen wordt neergeschoten in Crime Alley - Gotham City.
Fans zullen meteen doorhebben dat dit geen conventionele serie zal zijn die
hetzelfde verhaal zal vertellen zoals we het kennen. De schutter, wie in de
comics ook meerdere personen is geweest maar welke doorgaans Joe Chill (tuig
van de richel, maar een nobody) is, word hier geïmpliceerd Batman's aartsvijand
De Joker te zijn - en een jonge Catwoman ziet alles gebeuren van een afstand.
Dat dit al aangeeft dat Gotham
alle conventies aan zijn laars lapt, is geen slecht teken.
Zeg wat je wilt, maar de serie wordt steeds beter en wat fans
zullen zien als fouten in de consistentie, zijn beter te interpreteren als
artistieke vrijheid. Geloof me, de serie wordt er een stuk beter van - en dat
is niet alleen maar conditionering.
Gotham speelt zich namelijk af
voor de Batman saga. Batman kwam in het leven niet alleen door de dood van de
ouders van Bruce Wayne (spoiler: Batman) maar omdat Gotham City een broedplaats
van tuig en slechte beslissingen is. De politie is corrupt en de grote
mafiafamillies hebben de touwtjes in handen.
De stad heeft iemand nodig die de
wet in eigen handen neemt, wie de boefjes angst aanjaagt en wie daarom de
politie forceert te herorganiseren om geen flater te slaan.
Maar zoals ik zei, daar zijn we
nog niet. Gotham is verneukt en criminaliteit viert hoogtij. Gelukkig is daar
Detective Jim Gordon (Ben Mckenzie, bekend o.a. van -wie had dat verwacht- the
O.C.) die een baken van soevereinheid en het morele goed is.
Maar Jim heeft snel door dat Gotham een unieke plek is waar iedereen moet
trappelen om boven water te blijven. En Gotham weerspiegelt deze wanhoop enorm
goed.
We zien een stad die het juk van de mafia lafjes accepteert en waar de enkeling
denkt het heft in eigen handen te kunnen nemen.
En daar ligt het interessante
deel van deze serie.
Het gaat niet over Batman. Het gaat niet over Jim Gordon. Het gaat om alle
ontwikkelingen die er voor zorgen dat Gotham Batman nodig heeft.
We zien de beginsels van
Catwoman, de Riddler, Poison Ivy en noem ze maar op. De serie zit vol met hints,
easter eggs, en de makers nemen hun tijd om een basis te leggen voor de
volgende seizoenen. Vooral de Penguin is intrigerend (hou deze acteur in de
gaten, hij haalt zijn inspiratie uit het beste Penguin bronmateriaal en de
serie maakt hem een stuk meer meeleefbaar. Dat is best moeilijk voor een vijand
van Batman die een voorliefde heeft voor deze vluchtloze vogels) en mafiabaas
Maroney (gespeeld door David Zayas, Angèl Batista uit Dexter) zet een verrassend
goede en angstaanjagende rol neer.
Wat ik wil zeggen is dat Gotham
potentie heeft, eervol met zijn bronnen omgaat maar er eigen artistieke
vrijheden in neemt. De opbouw is traag, maar geloof me, voor een
maandagavondserie kun je veel slechtere series hebben. Pak die bak popcorn, en
geniet van de personages om wie ze zijn, niet wie ze worden.
I know i will